مدت زیادی می‌گذره از آخزین پست این وبلاگ. اتفاقات گوناگونی رخ دادن در این مدت. حالا در حدود 40 روز از ورود من به دانشگاه ECU گذشته. محیط دانشگاه قابل مقایسه با دانشگاه تهران نیست از بابت امکانات. ولی محیطش رقابتی نیست. اگرچه دانشگاه رتبه‌ی خوبی دربین دانشگاه‌های ایلات متحده نداره ولی دپارتمان اقتصاد رو به رشدی داره و در مجموع این دپارتمان از بقیه‌ی دیپارتمان‌ها بهتر هست. رشته‌ای که در این دانشکده در سطح ارشد ارایه میشه اقتصاد منابع با تمرکز بر روی منابع ساحلیه. در این زمینه دارای پیشینه‌ی نسبتا خوبی بوده و یک دو استاد خوب هم در این حوزه در دانشکده فعالیت می‌کنن.
آدم با ورود به هر محیط جدیدی شروع به مقایسه می‌کنه و نتایجی رو دسته بندی می‌کنه در ذهن. من هم چنین چیزی در ذهن دارم و هر روز دارم مقایسه می‌کنم محیط رو با اونچه در ایران تجربه کردم و سعی می‌کنم از دید خودم دلایلی که باعث میشد محیط آموزشی ایران(برای من دانشگاه تهران) با این محیط تفاوت داشته باشه رو بررسی بکنم. نکته‌ی خیلی مهم در اینجا که تا الآن من باهاش روبرو بودم در اختیارات زیاد دانشکده‌ها برای حل و فصل امور و پایداری اینترنت بوده.
در مورد اول دانشکده‌ها سعی می‌کنن با دانشجوها ارتباط تنگاتنگی بگیرن. البته این اتفاق در مورد دانشجوهای تحصیلات تکمیلی صادقه و من فکر نمی‌کنم در سطح لیسانس هم همین برخورد باشه. انعطاف پذیری دانشکده در این مورد تفاوت چشمگیری با دانشگاه تهران داره.
در مورد دوم، پایداری سرعت اینترنت به شما این اطمینان رو می‌ده که واقعا به اینترنت تکیه کنید. اینترنت قطع نمی‌شه. سانسوری در کار نیست. و سرعتش هم در حد بالایی ا استاندارد قرار داره. این موضوع مربوط به دانشکده و دانشگاه نیست. بلکه در هر محیطی شما دسترسی به اینتنت ارزون و با سرعت بالا دارید. این موضوع واقعا در کارایی من تاثیر بهسزایی داشته.
البته گفتم نکات دیگری هستن که برای نمونه سطح سواد دانشجوها با دانشگاه تهران قابل مقایسه نیست که البته مقایسه‌س منطقی‌ای هم نیست. به هر حال دانشگاه تهران یکی از چند دانشگاه عالی در حوزه‌ی اقتصاد در ایران محسوب میشه ولی اینجا چنین ادعایی رو نداره.
یک موضوع دیگه که واقعا برام جالب بوده شیر فهم کردن دانشجوها توسط اساتید هست. در اینجا امتحان‌ها ابدا برای دست انداختن دانشجوها طراحی نمی‌شن. بلکه سوالات خیلی واضح و ساده در امتحان قرار داده می‌شن. اول فکر می‌کردم که این موضوع مسخره‌ست. ولی وقتی خوب فکر کردم دیدم از دروسی که در دانشگاه تهران گذروندم چیز زیادی یادم نیست(اگرچه حجم مطالب زیاد بوده). ولی اندک آموحته‌های اینجا واقعا در من اثر کردن. البته کیفیت اساتید هم به شدت بالاتره. یعنی همین اساتیدی که در یک دانشگاه درجه چندم در اینجا هستن، از دید من توانایی بالاتری در انتقال مطالب به دانشجوهاشون دارن. البته این موضوع تا اندازه‌ای به سن اساتید برمی‌گرده. در اینجا اساتید معمولا جوان هستن.
آنتی‌نامیکس 
سلام
خوشحالم که راضی هستی
بببن نمیفهمم منظورت از دانشجویان دانشگاه تهران کیه؟؟؟
Reresentative Agent دانشگاه تهران کیه؟
واریانس دانشجویان دانشگاه تهران خیلی بالاست.
تو الان کدوما رو با همکلاسات مقایسه میکنی؟؟؟
ببین الان خرد و کلان و ریاضی رو شما از چه کتابی میخونید؟ تمریناش رو حل می کنید؟؟؟؟ چند تا؟ چند فصل؟
خوبه تو مقایسه هات اینو روشن کنی چون تو دانشگاه تهران خرد و کلان رو 5 نفر مختلف ارایه میدند با واریانس بالا!!
در مورد کلان نمی دونم ولی خرد تهران اصلا گیفیت نداشت. در هیچ شرایطی. ضمنا منظورم از بچه عای تهران اونهایی بود که عزم سفر می کنن.
من این ترم ریاضی، خرد و سنجی دارم و متاسفانه آمار ندارم. کلان رو هم خودم دنبال می کنم و توصیه ی اساتید رو دنبال می کنم.
خرد: مسکالل(5 فصل اول و تمرینات رو نصفه و نیمه)
آنالیز حقیقی(4 فصل اول از رویدن)
حساب تغییرات پیشرفتهی 2(اسپیواک)
سنجی(وولدریج مقدماتی به طور کامل)
کلان فعلا مقاله می خوانم، گالی و رومر.
ببین من از خردی که پاس کردم راضیم.تو خرد 1
6 فصل مس کولل رو خوندیم و 30 تا تمرین حل کردیم.تو خرد 2 هم تمرینی حل نکردیم ولی 11و10 رو خوندم.
البته در حالت کلی حرف تو رو هم قبول دارم. ببین خرد1و2 در کنار گیم عبدلی (7و 8و 9 مس کولل و 35 تا تمرین)
مجموعه خوبی میشد.رویدن کتاب سختیه. کورس های جدی ای داری. موفق باشی
در مورد اونایی که عزم سفر دارن هم واریانس بالا بیشتر میشه !!!